Kolektiva-shop

Euthanasie is nog een groot taboe. Waarom wil iemand zijn leven beëindigen?

Het is een beslissing die je niet zomaar neemt. Velen roepen van ver “als het zover is, spuitje en klaar”. Vergeet het maar. Slechts weinigen krijgen dan nog de kans om ervoor te kiezen. Het is een keuze die zorgvuldigheid vraagt en heel wat voorbereiding, soms jaren vooraf.

Bij terminale mensen met een intact geestelijk vermogen is het een ander verhaal. Bij mensen met een progressieve aandoening, zowel fysiek als geestelijk, praten we over een heel ander traject.

Ook al ben je nog een puber, je denkt regelmatig eens na over het levenseinde. Kijk om je heen hoeveel leeftijdsgenoten ongewild verder moeten leven na een onverwachte impact in hun leven.

Dit boek zet zeker niet aan tot euthanasie maar toont de verschillen en de weg naar de mogelijkheden. Het heeft tot doel mensen bewust te maken dat het geen à la minuut beslissing is en er veel voorbereiding aan voorafgaat. Het geeft ook een inzage aan familie en vrienden waarom deze uitweg een mooie manier is om waardig het leven in te leveren om verlost te zijn van een juk, dat je anders ongewild nog jaren zou moeten dragen. Een last zowel voor de naasten en in de eerste plaats voor de persoon zelf. Al toemaatje een getuigenis van twee MS-patiënten die ooit een andere visie hadden over het leven maar samen kozen voor een goed en doordacht levenseinde binnen de wettelijke grenzen.

AUTEUR: Patrick Speliers

Ik ben een man van 50 die met een aantal vrienden terugblikt op het leven.

Elk van ons heeft zijn levensverhaal. Door de jaren heen heb ik vele verhalen en levenservaringen opgeslagen. Iedereen kent wel de term "rugzak". We hebben er allemaal één, de ene wat zwaarder dan de andere. Het feit dat ik me soms verdiepte in persoonlijke verhalen heeft ervoor gezorgd dat ik een schat aan mooie, trieste, boeiende en opbeurende verhalen heb vergaard in mijn rugzak.  Als ik nu op mijn 50^ste verjaardag om me heen kijk en rondkijk in mijn omgeving, bloedt mijn hart van verdriet maar krijg ik ook vreugdetranen . De levenslust van twaalf goede vrienden en de pracht en liefde van mijn vriendin zorgen ervoor dat, ondanks mijn beperking die ik kreeg op mijn 41^ste, ik de kracht vind om te genieten van het leven. De laatste negen jaar ben ik vaak door professionele hulpverlening gesteund, waardoor ik vaak mijn levensverhaal vertelde. Meerdere malen werd mij gevraagd om dit neer te pennen. Ik was hier terughoudend in, tot ik besefte dat de kracht van de levensverhalen en anekdotes die ik verzameld had mensen hoop en veerkracht konden geven. Mijn rode draad in mijn leven was en is mensen te helpen zonder vooroordeel. Fysiek noch financieel is dit voor mij niet meer mogelijk waardoor ik alleen nog door het gesproken woord en de pen een helpende hand kan zijn.  Ik persoonlijk word nu zowel door professionele als door vele mensen om mij heen gesteund en geholpen om mijn leven zinvol verder te zetten.

Vijf jaar geleden was mijn leven een hel.  Nu kan ik door mijn breed, sociaal netwerk opnieuw volop genieten van het leven.  Vooral de 20-tal goede vrienden en vele professionele zorgverleners zorgen ervoor dat iedere dag meer dan de moeite waard is om “vrolijk’’ verder te leven.

Samen met twaalf vrienden die zelf een boeiend levensverhaal hebben ondanks hun beperking, besloten wij een theaterstuk te schrijven en te maken.  Als ik dan toch aan het schrijven was kon ik er evengoed een boek van maken. Met de nodige professionele input zou het de moeite waard zijn om onze levensbagage te delen met de buitenwereld. Het boek is zowel met informatie, als met de nodige humor aangevuld met een aantal belangrijke professionele teksten. De combinatie van anekdotes, gedichten, persoonlijke en uit het leven gegrepen teksten maken het luchtig om te lezen. Om de verhalen tot leven te brengen is ervoor gekozen persoonlijke foto's toe te voegen, samen met eigengemaakte kunstfoto's. Kunst die gemaakt is door de twaalf hoofdpersonages uit het boek.

Met dit boek te schrijven laten we zien dat leven met een beperking of na tegenslag meer dan de moeite waard is.

't Leven is een uitdaging, de kunst is om het boeiend te houden.

Auteur: Patrick Speliers

Avec ce cours d'autoformation, vous apprendrez à maîtriser le clavier en seulement quatre semaines.

4 leçons d'une heure, et une exercice de 15 minutes chaque jour et après 4 semaines vous pouvez  utiliser le clavier de l'ordinateur correctement et avec dix doigts.

Pas de frais de transport!

Met deze cursus voor zelfstudie leer je het toetsenbord beheersen in amper vier weken.

4 lessen van één uur, en dagelijks 15 minuten oefenen en na 4 weken kan je blindelings en met tien vingers het AZERTY-computertoetsenbord bedienen.

Met deze cursus voor zelfstudie leer je het toetsenbord beheersen in amper vier weken.

4 lessen van één uur, en dagelijks 15 minuten oefenen en na 4 weken kan je blindelings en met tien vingers het QWERTY-computertoetsenbord bedienen.

In het licht van je aanwezigheid, je stille partner, lijkt niets onmogelijk. Door onder meer korte, krachtige citaten, hier samengebundeld uit eeuwenoude geschriften, wordt voor jou een effen pad naar inherente mogelijkheden geopend, die evenwel voor ieder van ons bereikbaar zijn.
Via het denkvermogen gaan we stapsgewijs ontdekken waartoe ons creatief vermogen in staat is.

Auteur: Gerda Vandorpe

118 pagina's